Het verhaal van Wilmar

Vanaf dat Wilmar in groep drie van de basisschool leert lezen, merkt hij dat het hem meer moeite kost dan zijn vriendjes. Al snel wordt de diagnose 'dyslexie' gesteld. Op school krijgt hij trainingen in de hoop dat er verbetering gaat komen. Het helpt echter niet.

Op een dag hoort zijn moeder, via andere ouders van zijn vroegere basisschool, dat de oogpraktijk 'Het Nieuwe Kijken' goede resultaten heeft met dyslexie problemen.

Vol wantrouwen gaat Wilmar naar de praktijk van Guus Griffioen. Nog nooit heeft hij een bril gedragen. En nu zit hij in de stoel bij een opticien. Wilmar vertelt dat Guus zeer ruim de tijd voor hem neemt en diverse testen doet. De conclusie is dat zijn ogen niet hetzelfde zien. Het ene oog registreert wat anders dan het andere. Zijn hersenen moeten hard werken om dat verschil te corrigeren. Daardoor is hij meer bezig met de activiteit lezen an sich, zonder dat hij begrijpt wat hij net gelezen heeft.

Het advies van Het Nieuwe Kijken is om een bril samen te stellen die de ogen zodanig corrigeert, dat ze alle twee weer hetzelfde zien.

Het resultaat: Nadat Wilmar de bril een paar maanden gedragen heeft, kan hij zeggen dat het hem echt geholpen heeft. Hij is nu in staat om langere stukken achter elkaar te lezen en zich te focussen op wat hij leest. Het lezen gaat nu gepaard met minder belemmeringen. Hij is door het advies van Het Nieuwe Kijken veel meer in staat om het beste uit zichzelf te halen.